HISTORIA

Katedra Gleboznawstwa powołana została 1 stycznia 1924 roku na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kierownikiem jej został doktor Zygmunt Starzyński, a po jego przedwczesnej śmierci w roku 1925, opiekę nad Katedrą do roku 1928 sprawował zastępczo profesor Władysław Vorbrodt, kierownik Katedry Chemii Rolnej. W tym okresie geologię wykładali dr Z. Rozen i dr Władysław Żelechowski, a wykłady z gleboznawstwa prowadził dojeżdżający z Warszawy profesor Sławomir Miklaszewski. Od 1928 roku kierownikiem Zakładu Gleboznawstwa UJ został doc. dr hab. Walerian Łoziński, współautor Mapy Gleb Europy (1937), twórca międzynarodowego dziś terminu „peryglacjał”, który do roku 1939 prowadził wykłady i ćwiczenia, zarówno z geologii jak i z gleboznawstwa. Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945-1960, Katedrą Gleboznawstwa (do 1953 r. w strukturach UJ, a później Wyższej Szkoły Rolniczej), kierował prof. Julian Tokarski, lwowski mineralog i petrograf, rektor Politechniki Lwowskiej (1928/1929), dziekan Wydziału Chemicznego Politechniki Lwowskiej (1922-1924) i Wydziału Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W tym czasie w Katedrze Gleboznawstwa pracowali m.in.: Tomasz Komornicki, Krystyna Oleksynowa, Bolesław Adamczyk, Józef Tokaj i Józef Jakubiec. W 1960 roku, po odejściu profesora Juliana Tokarskiego na emeryturę, kierownikiem Katedry Gleboznawstwa Wyższej Szkoły Rolniczej został doc. dr Tomasz Komornicki, który w 1967 roku otrzymał tytuł profesora. W roku 1970, w związku z reorganizacją, Katedra została przemianowana na Zespół Gleboznawstwa Instytutu Gleboznawstwa, Chemii Rolnej i Mikrobiologii, którym kierował prof. dr Tomasz Komornicki. Dyrektorem Instytutu był prof. dr hab. Tadeusz Lityński, a od 1971 roku prof. dr hab. Eugeniusz Gorlach; prof. dr Tomasz Komornicki pełnił funkcję vice-dyrektora. Po rozwiązaniu Instytutu, w 1981 roku, Katedra powróciła do dawnej struktury i kierował nią nadal, do 1986 roku, prof. dr Tomasz Komornicki. Profesor stworzył „krakowską szkołę gleboznawczą”, której podstawy oparte na ścisłym związku badań gleboznawczych z petrograficznymi i mineralogicznymi, budował profesor Julian Tokarski. W okresie, w którym Katedrą kierował Profesor Komornicki habilitowali się, późniejsi docenci i profesorowie: Bolesław Adamczyk (1966), Krystyna Oleksynowa (1970), Józef Tokaj (1978), Stanisław Zasoński (1983) i obecny kierownik Zakładu Gleboznawstwa i Geografii Gleb Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej (IGiGP) UJ Stefan Skiba (1985). Był to okres charakteryzujący się największą liczbą zatrudnionych asystentów i adiunktów (15), którzy prowadzili zajęcia dydaktyczne ze studentami wszystkich wydziałów uczelni. Profesor Komornicki dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Rolniczego. W roku 1986 kierownictwo Katedry objął prof. dr hab. Bolesław Adamczyk, który w latach 1984-1987 pełnił także funkcję dziekana Wydziału Rolniczego z Oddziałem Technologii Żywności. Po Jego śmierci, w roku 1989, kierownikiem Katedry został doc. dr hab. Stanisław Zasoński, który w roku 1995, ze względów zdrowotnych, zrezygnował z pełnienia tej funkcji. Profesor Zasoński stworzył w Katedrze, rozwijający się w dalszym ciągu, ośrodek mikromorfologii gleby. W latach 1995-2006 funkcję kierownika Katedry sprawowała prof. dr hab. Joanna Niemyska-Łukaszuk. W tym czasie pracownicy Katedry znacznie rozszerzyli spektrum badań, głównie o badania siedliskowe oraz przygotowali nowe propozycje zajęć dydaktycznych, które w większości są realizowane. Wzrósł znacznie potencjał naukowy Katedry: 1 osoba uzyskała stopień doktora habilitowanego i tytuł naukowy profesora, 7 osób obroniło prace doktorskie. Katedra w 2000 roku zmieniła nazwę na Katedrę Gleboznawstwa i Ochrony Gleb w celu podkreślenia zakresu prowadzonych badań (rozpoczętych już w latach 80-tych), których podstawy stworzył profesor Komornicki, a rozwijał profesor Adamczyk. Od 2006 roku kierownikiem Katedry jest prof. dr hab. Anna Miechówka, która jest absolwentem Wydziału Rolniczego AR w Krakowie (1978), na którym doktoryzowała się (1987 r.) i habilitowała (2000 r.).

---

 

KIERUNKI BADAŃ

• Geochemia, geneza i klasyfikacja gleb (rozpatrywanie związków pomiędzy podłożem skalnym a właściwościami gleb i opracowywanie kryteriów klasyfikacji typologicznej gleb),
• Kartowanie gleb (sporządzane są mapy gleb obszarów chronionych),
• Degradacja i ochrona gleb, szczególnie w terenach górskich (badania inwentaryzacyjne nad zawartością składników toksycznych w glebach zarówno obszarów chronionych, jak i terenów miejskich i zniszczonych przez przemysł oraz badania nad efektami remediacji tych gleb),
• Siedliskoznawstwo i ekologia gleb (określanie wzajemnych relacji między roślinnością i glebą oraz szacowanie aktywności biologicznej gleb i ich bioróżnorodności),
• Fizyka gleb (badania dotyczą wpływu procesów pedogenetycznych i morfogenetycznych na kształtowanie właściwości retencyjnych, wodno-powietrznych, infiltracyjnych i zwięzłości gleb),
• Mikromorfologia gleb, zastosowanie metod mikromorfologicznych w badaniach właściwości fizycznych, rodzajów makro- i mikrostruktury gleb, w celu udokumentowania procesów glebotwórczych i aktywności biologicznej).

 

OFERTA

WYKŁADY, SZKOLENIA, KURSY:

• Aktualny stan, zagrożenia (zanieczyszczenie, erozja) i ochrona gleb górskich (właściwe sposoby użytkowania, ochrona)
• Zasady klasyfikacji gleb według World Reference Base for Soil Resources i Soil Taxonomy
• Gleby siedlisk chronionych
• Wielofunkcyjna rola gleby – omówienie roli gleb ze szczególnym uwzględnieniem ich funkcji pozaprodukcyjnych
• Gospodarka rolna na obszarach chronionych
• Obszary chronione a zrównoważony rozwój terenów wiejskich
• Gleby ekosystemów mokradłowych – charakterystyka, rola w środowisku, ochrona
• Wyznaczanie obszarów, na których przekroczone są standardy jakości gleb

USŁUGI:

• Gleboznawcze prace kartograficzne
• Ekspertyzy glebowo-siedliskowe
• Wykonanie monolitów glebowych
• Oceny przydatności i wartości użytkowej gleb w polu

 

 

---

Lista publikacji

---

 

KONTAKT